juli 4, 2024

Soest Nu

Soest Nu is de toonaangevende aanbieder van kwalitatief Nederlands nieuws in het Engels voor een internationaal publiek.

Vreemde vormen gedetecteerd in de bovenste atmosfeer van de aarde: ScienceAlert

Vreemde vormen gedetecteerd in de bovenste atmosfeer van de aarde: ScienceAlert

NASA-wetenschappers hebben iets ontdekt dat lijkt op alfabetsoep in… Ionosfeereen deel van de atmosfeer van de aarde dat zich ongeveer 48-965 kilometer (30-600 mijl) boven ons hoofd bevindt – en de ontdekking zou kunnen helpen bij het verbeteren van ruimteweersvoorspellingen en radiocommunicatie.

Dergelijke vormen zijn echter al eerder ontdekt Globale schaalnotities voor ledematen en schijf Het GOLD-beeldvormingshulpmiddel dat hier wordt gebruikt, geeft ons het beste inzicht tot nu toe: het onthult vreemde X’en en C’s die op onverwachte momenten en op verrassende plaatsen verschijnen.

De ionosfeer wordt overdag elektrisch geladen wanneer zonlicht erop valt, en hierdoor ontstaan ​​plasmabanden van geladen deeltjes die ook worden beïnvloed door het magnetische veld van de aarde. Plasmapieken en bellen vormen de vormen die nu worden waargenomen.

Een van de vormen van X die wetenschappers hebben waargenomen. (Lascar et al., Journal of Geophysical Research: Ruimtefysica2024)

Eerdere studies Studies hebben aangetoond dat samensmeltende pieken een X-vorm vormen na zonnestormen en grote vulkaanuitbarstingen, maar de gegevens in deze nieuwe studie laten zien dat ze zich ook in zogenaamde ‘stille tijden’ kunnen vormen, wat erop wijst dat er meer lokale factoren bij betrokken zijn.

Computermodellen suggereren dat lage atmosferische omstandigheden het plasma naar beneden kunnen trekken.

“Eerdere berichten over fusies vonden alleen plaats tijdens geomagnetisch verstoorde omstandigheden.” Hij zegt Fazul Laskar, een ionosferisch natuurkundige aan de Universiteit van Colorado.

“Het is een onverwachte eigenschap tijdens kalme geomagnetische omstandigheden.”

Er is nog een ontdekking die wetenschappers verbijsterd heeft, namelijk de schijn C-vormig En Keer de vorm van de letter C om Bellen in plasma. Er wordt gedacht dat deze vormen worden gecreëerd door de wind op de grond, net zoals windrichtingen invloed hebben op hoe een boom leunt.

READ  Ontdek verborgen melkweggeheimen
C-vormen in de atmosfeer
Afbeeldingen van NASA’s GOLD-missie laten C-vormige en omgekeerde C-vormige plasmabellen zien die dicht bij elkaar in de ionosfeer verschijnen. (D. Karan et al., Journal of Geophysical Research: Ruimtefysica2023)

Maar goud Ik ben opgemerkt Deze cesiumwolken vormen zich verrassend dicht bij elkaar – soms wel 634 kilometer (400 mijl) uit elkaar – en dit suggereert opnieuw dat er meer lokale factoren bij betrokken zijn, of dat nu windschering, een orkaan of iets anders is.

Op dit moment lijken dichte clusters van C-vormen relatief zeldzaam te zijn, waarbij GOLD er tot nu toe slechts twee heeft waargenomen. Onderzoekers willen het echter graag verder onderzoeken en ontdekken waarom het in de ionosfeer verschijnt.

“Zo dicht bij elkaar zou niemand hebben gedacht dat deze twee tegengesteld gevormde plasmabellen bestonden, en ze waren nooit gefotografeerd,” Hij zegt Ionosferisch natuurkundige Deepak Karan van de Universiteit van Colorado.

Plasma in de ionosfeer is essentieel om radiogolven lange afstanden te laten afleggen, en ontdekkingen op dit gebied verbeteren ons begrip van hoe radio en GPS werken.

Verstoringen in de ionosfeer, zoals hier waargenomen, kunnen belangrijke communicatie- en navigatie-infrastructuur beïnvloeden.

Deze studie en de GOLD-gegevens geven ons nog een voorbeeld van hoe het verbeteren van technologie en innovaties in wetenschappelijk onderzoek ons ​​kan helpen meer te begrijpen over de aarde en het universum eromheen – ook al veranderen en evolueren ze voortdurend.

“Het feit dat we heel verschillende vormen van bellen dicht bij elkaar hebben, vertelt ons dat de dynamiek van de atmosfeer complexer is dan we dachten.” Hij zegt Astrofysicus Jeffrey Klinzing van NASA’s Goddard Space Flight Center, die niet direct bij het onderzoek betrokken was.

Het onderzoek is gepubliceerd in Journal of Geophysical Research: Ruimtefysica.